ตำนานของวัดโพธิ์ท่าเตียนที่กรุงเทพมหานคร

ตำนานนั้นมีเรื่องว่า  มียักษ์วัดแจ้งกับยักษ์วัดโพธิ์ทั้งสองเป็นเพื่อนที่สนิทกันเป็นอย่างมากและมีอยู่วันหนึ่งว่าการวาดทั้งสองคนนั้นคุยเล่นกันถึงอำนาจของตนเองและหลังจากนั้นหลังจากที่คุยกันได้ของตัวเองก็เปลี่ยนเป็นเรื่องทะเลาะกันสองคนคุยกันไปก็ทะเลาะกันไปทะเลาะกันมาจนสุดท้าย

ก็คิดที่จะทำสงครามกันทั้งสองนั้นทำสงครามกันจนพื้นที่ส่วนใหญ่ในโลกมนุษย์นั้นเสียหายไปเป็นอย่างมากแต่ทั้งสองก็ยังไม่หยุดและพยายามที่จะฆ่าฟันกันต่อไปสุดท้ายพระอินทร์เมื่อเห็นว่ายากทั้งสองต่างพากันอาละวาดยกใหญ่พระอินทร์

จึงได้ลงมาจากสวรรค์และได้สั่งให้ยักษ์วัดแจ้งยักษ์วัดโพธิ์หยุดการทะเลาะกันและหลังจากนั้นจึงเสร็จให้เรายักษ์วัดแจ้งกับยักษ์วัดโพธิ์กลายเป็นหินกลายเป็นรูปปั้นและเศษกลับไปให้ไปยืนเฝ้าที่หน้าวัดของแต่ละตนซึ่งว่ากันว่าคาถาที่องค์พระอินทร์นั้นได้ราคาถายังยืนอยู่จนถึงปัจจุบันอย่างที่เราเห็นกันว่ายักษ์วัดแจ้งรายละเอียดจะมายืนอยู่ที่หน้าวัด 

ตำนานที่ 2  คือว่ากันว่าอยากทั้งสองนั้นเป็นเพื่อนที่รักกันมากเรียกได้ว่าเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดเลยแต่มีอยู่วันหนึ่งที่ยักษ์วัดโพธิ์ไม่มีตังค์เพิ่งได้ไปขอตังค์กับยักษ์วัดแจ้งด้วยความที่เป็นเพื่อนสนิทกันยักษ์วัดแจ้งคุณให้เงินจำนวนหนึ่งกับยักษ์วัดโพธิ์หลังจากนั้นผ่านไป 1 ปียักษ์วัดแจ้งต้องการที่จะนำเงินที่เคยให้ยืมไปนั้นคืน

แต่ยังโทรกลับบอกว่าไม่ได้ยืมเงินเลยอย่ามามั่วยักษ์วัดแจ้งโมโหมากที่ยักษ์วัดโพธิ์เบี่ยงบ่ายในการคืนเงินแต่ก็รอต่อไปอีกปีหนึ่ง 2ปีผ่านไปยักษ์วัดแจ้งก็มาทวงอีกว่าโทรก็บอกว่าจำได้แล้วแต่ยังไม่มีเงินรออีกสักปีนึงนะยักษ์วัดแจ้งก็ยังรออีกสุดท้ายแล้วแจ้งก็ไม่ได้รับของสักทีจนวันต่อมาของปีที่ 3 ยักษ์วัดแจ้งได้ไปหาเรื่องกับยักษ์วัดโพธิ์ยักษ์วัดโพธิ์ก็บอกว่าตนไม่ได้ยืมเงินจริงๆทั้ง 2 โกรธกันหนักมาก

และเริ่มที่จะทำร้ายกันทั้งสองพยายามที่จะฆ่ากันแล้วว่ากันว่าแม้พระอินทร์จะลงมาห้ามแต่ก็ไม่ได้ผลหลังจากนั้นพระอินทร์จึงได้บินไปหายักษ์วัดพระแก้วและสั่งให้ยักษ์วัดพระแก้วไปหยุดการทำร้ายร่างกายและศึกสงครามระหว่างยักษ์วัดแจ้งกับยักษ์วัดโพธิ์

หลังจากที่ได้รับคำสั่งจากพระอินทร์ยักษ์วัดพระแก้วรีบเดินทางไปที่นั่นทันทีพร้อมกับสั่งให้ยักษ์ทั้ง 2 หยุด ด้วยความเกรงกลัวในอำนาจของยักษ์วัดพระแก้วที่มีร้านใหญ่มหึมามากกว่าตนและสามารถที่จะทำร้ายตนได้ในทีเดียว

ดังนั้นเราอยากทั้งสองจึงหยุด และหลังจากนั้นวัดพระแก้วเป็นเสกให้ยักษ์ทั้งสองตนกลายเป็นรูปปั้นตลอดไปและเคลื่อนย้ายรูปปั้นยักษ์ทั้งสองให้ไปทำหน้าที่เฝ้าวัดของแต่ละตนตลอดไปและทำการเสกให้เราต้นไม้กลับไปอยู่เหมือนเดิมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

แต่พบว่ามีจุดหนึ่งที่พื้นเคยเป็นพื้นปกติแต่ตอนนี้กลายเป็นพื้น ที่โล่งเตียนซึ่งไม่สามารถที่จะแก้ไขอะไรได้เลยสุดท้ายจึงจำใจต้องกลับวัดไปโดยที่ไม่ได้แก้ไขพื้นที่ที่โล่งเตียนตรงนั้นซึ่งหลังจากนั้นชาวบ้านได้ไปเห็นพื้นที่โล่งเตียนแหล่งนำเข้าและได้ตั้งชื่อพื้นที่แถวนั้นและวัดแห่งนั้นเรียกรวมกันว่าวัดโพธิ์ท่าเตียนนั่นเองค่ะ

 

สนับสนุนโดย  ทางเข้าbk8